MAIL 2006

Maart 2006

Het is inmiddels weer zo'n 3 maanden geleden dat ik weer uit Nederland ben vertrokken en dus de hoogste tijd om u te informeren over de stand van zaken hier in het kinderhuis in Mae Taeng.
Allereerst een verantwoording over de uitgaven die ik hier in Thailand heb gedaan vanaf de zomer 2004 tot en met 2005.
Ontvangen: voor het sinaasappelbomenproject 117.400 baht opname van de postbankrekening 150.000 baht ontvangen van bezoekers in Thailand 18.000 baht Totaal 285.400 baht
Uitgaven: sinaasappelbomenproject 120.100 baht aankoop varkens 22.660 baht varkensvoer 16.280 baht diverse kleine projecten 24.600 baht kleding 17.945 baht diversen (reisgeld/school/verzorging) 45.425 baht Totaal 247.010 baht
Nog beschikbaar op de Thaise bankrekening per 01.01.06 38.390 baht.
Alle uitgegeven bedragen zijn vermeld in bahts, de Thaise valuta. 1 Euro was in 2005 ca. 50 baht waard.
Voor uw steun onze hartelijke dank.
Veel mensen sponseren ons of beter gezegd de kinderen. Wij ontvangen zowel grote als kleinere bedragen dat maakt ons niets uit. Elk bedrag is van harte welkom en hiervoor onze hartelijke dank. Toch willen wij enkele personen speciaal bedanken. Dit zijn de ouders van een plotseling overleden volwassen zoon. Zij stuurden ons een bedrag onder vermelding dat dit een goede besteding zou zijn. Daarnaast wilde een tweetal mensen bij hun huwelijk geen cadeaus maar een gift ten behoeve van de kinderen in Thailand.

Kippen In oktober en november 2005 heb ik gesproken en geschreven over het opzetten van een kippenren. Inmiddels hebben we voldoende middelen om te starten met de bouw van de ren alleen heerst ook hier in Thailand de vogel/kippengriep en is het verboden om levende kippen te vervoeren. Desondanks gaan we toch eind deze maand beginnen met de bouw. Hoe we aan de kippen gaan komen nou dat doen we op de Thaise wijze!
Een bijzondere gebeurtenis vond plaats op 30 december jl. Ik bracht zo'n 15 kinderen terug naar hun dorp waar zij de jaarwisseling zouden gaan vieren. Hiervoor moest ik een autorit maken van ongeveer 3 uur door een berggebied. Zo halverwege bemerkte ik dat de remmen niet meer werkten. Even onder de motorkap gekeken maar die weer gauw dichtgedaan! Wat doe je dan wanneer je zowel door Boeddha als god bent verlaten. Heel zachtjes doorgereden. Ik wist dat een paar kilometer verder een controlepost was van het Thaise leger en misschien konden die mij helpen. En jawel en dat deden ze, er werd een militair op de motor gestuurd om beneden in een dorp - ongeveer 25 km. verder - een paar nieuwe remschijven te kopen. Deze bleken namelijk totaal versleten en je kon die er zo uitpakken! Het wachten werd ingevuld met een spoedcursus survival. Ik kreeg van de kinderen informatie wat voor planten allemaal te eten waren en welke zoet dan wel bitter smaakten. Nadat de koerier weer terug was, volgde de reparatie. Alleen dat lukte niet. Hij had onvoldoende speciaal gereedschap nodig dat niet voorhanden was. Wat nu doen? Met 15 kinderen op een berg en een auto waarvan alleen de achterremmen een beetje werkten. Ik kreeg het advies om in de eerste versnelling - dus erg langzaam - naar beneden te rijden. Alleen. De kinderen mochten niet mee. Zij werden in andere passerende auto gezet en naar beneden gebracht. Ik ben, in het pikkedonker naar beneden gereden en kan u vertellen dat ik erg blij was dat die rit heelhuids is volbracht. Hoe lang het duurde? Ik zou het niet weten maar het duurde heel erg lang. Ik moest natuurlijk in het dorp overnachten maar dat was geen enkel probleem. Elektriciteit en water was er niet, de mensen werkelijk straatarm maar toch, binnen 10 minuten aten we wat rijst met iets erbij. Wat.........? De volgende morgen naar een garage/smid gegaan waar bleek dat alle remschijven van de voorwielen wegwaren. Ze moesten lachen toen ik vertelde dat ik 's nachts naar beneden was komen rijden. Een ander probleem wat ik heb gehad is dat de versnelling van de vrachtwagen tot 2 keer aan toe het begaf. Een boutje/moer was losgetrild en dan werkt zelfs die oude bak van 40 jaar niet meer. In de middle of nowhere is dat niet erg handig. Na de eerste keer heb ik gezegd dat ze dat moesten laten maken maar ja................. De tweede keer heb ik het zelf maar laten maken.
Andere opmerkelijke zaken Er zijn kinderen die hier gebracht zijn door hun moeder maar die laten vervolgens al bijna een jaar lang niets van zich horen. Eigenlijk zijn deze kinderen aan hun lot overgelaten. Waar hun vaders zijn? Mogelijk in Myamar en zo ja, in welke omstandigheid? Je kunt natuurlijk erg kwaad worden maar ten eerste schiet je daar weinig mee op en ten tweede weet je niet wat er mogelijk gebeurd kan zijn. Ook komt het voor dat wanneer een van de ouders een nieuwe partner heeft deze niets mee van doen wil hebben van de bestaande kinderen. Gelukkig zijn er ook families die kinderen van familieleden opvangen wanneer deze niet meer in staat zijn om ze op te voeden omdat ze of overleden zijn of bijvoorbeeld in het gevang zitten.
Tot slot wil ik iedereen nogmaals bedanken die ons vanaf 2004 heeft gesteund. Zonder uw support kunnen wij ook niets doen.
Hartelijk dank, Joop Rieff

oktober 2006

Het begint langzamerhand traditie te worden om na een aantal maanden in Thailand te zijn de sponsors en andere geïnteresseerden te informeren over de stand van zaken hier in Mae Taeng (bij Chiang Mai dus). Sinds de laatste rondzendbrief zijn de meeste kinderen eind maart weer teruggegaan naar hun dorpen in verband met de schoolvakanties. De kinderen zonder familie bleven achter alsmede de kinderen die moeten werken om hun verblijf (gedeeltelijk) te bekostigen.
Een aantal van hen heb ik zelf aan het werk gezet door ze de slaapvertrekken te laten schilderen. De kleuren konden ze zelf uitkiezen en dat is te zien ook zeg. Maar ja, ik slaap er niet. Er wordt overigens wel echt op z'n Thais geverfd hier. Ze staan gek te kijken als ik zeg dat eerst de wanden en plafonds schoongemaakt moeten worden. Wanneer ik dan uitleg waarom, dan begrijpen ze het wel maar ........ bij iedere nieuwe slaapzaal die aan de beurt kwam, moest ik wel in de gaten houden. Gelukkig hadden we de beschikking over een aantal grote zeilen anders had ook de vloer een verflaag gehad. 2 jongens konden na het verven hun (oude) moeder wat geld geven van wat ze hadden verdiend. Daarnaast hebben ze ook hun schoolgeld zelf kunnen betalen! Daar waren ze erg trots op.
Verder heb ik tijdens de vakantie een kippenren laten bouwen die in de buurt staat van de varkensstal (dit voor de bezoekers die hier inmiddels al zijn wezen kijken). De bedoeling van de kippenren is om zelf kippen te houden zodat we in de toekomst ook de beschikking hebben over kippenvlees. Alleen loopt het nog niet erg lekker hiermee. De kippen zijn nog niet echt aan de leg en groeien nog onvoldoende. Mogelijk is de vele regen een van de oorzaken. Duidelijk is in ieder geval wel dat het moet verbeteren om straks kippenvlees te hebben.
In tegenstelling tot de kippen gaat het met het varkensproject wel beter. Omdat er teveel varkens het leven lieten en dan niet op de slachtrijpe leeftijd, heb ik de verzorging overgedragen aan een aantal oudere kinderen. Zij hebben veelal wat ervaring aangezien ze in hun dorpen dikwijls ook een varken houden. 's Morgens en 's avonds gaan zij naar boven om de varkens te voeren en om het voer te bereiden. Een gedeelte van het voer moet gekocht worden en een ander deel vinden we in het bos. Op dit moment worden grote bladeren gesneden en gekookt en vervolgens gevoerd. Gratis, dus dan mogen ze zoveel eten als ze willen. Ook hier moet je controle houden dat ze tijdig informeren dat het (in te kopen) voer opraakt. Ik heb ze verteld dat ze niet moeten aankomen met "gisteren was het voer op" want dan hebben ze het te laat doorgegeven. De verzorgers krijgen overigens wel een vergoeding voor hun werk. Veel is het niet maar ze zijn tevreden en hebben nu de beschikking over wat geld. Vorige week was trouwens de beer (mannetjesvarken voor de niet-insiders) losgebroken en weggelopen. Uiteindelijk kwamen de buren vertellen dat het beest terecht was gekomen in het varkenshok van hen en dat die daar direct weg moest aangezien zij een andere soort houden. Met ca. 15 van de jongens en onder leiding van de kok gingen we op stap om dat beest te vangen. Het was aardedonker zodat mijn aandeel bestond uit het vasthouden van de zaklantaarn en het besturen van de auto. Wat gaat zo'n beest tekeer zeg wanneer die aan zijn poten wordt vastgebonden en zijn bek wordt dichtgesnoerd. Nadat dat beest eindelijk gebonden achter op de pick-up was gelegd op naar de varkensstal. Daarvoor moest dan wel een omweg worden gemaakt over een smal bergpad aangezien de beek nu niet te passeren is voor een auto a.g.v. de vele regen die nu valt. De beer werd weer in zijn hok gezet en met een touw aan een van zijn poten vastgebonden zodat een nieuwe uitbraakpoging wordt voorkomen Wanneer de jonge biggen onvoldoende groeien worden ze uit hun hok gehaald en mogen ze in het bos gaan eten. Daar schijnt voldoende gezond voedsel te zijn om te eten. Ze blijven meestal wel in de buurt van de stallen aangezien ze daar ook nog kunnen eten. Bang dat ze niet meer terugkeren hoeven we dus niet te zijn.
Op korte termijn wordt er een tafeltennistafel gebouwd. We hebben eerst een houten gehad maar die heeft het niet overleefd. Een bezoeker heeft een tafel van beton aangeboden. Ik ga er vanuit dat die langer mee gaat.
De winter staat hier voor de deur (neen, er wordt geen sneeuw en ijs verwacht maar temperaturen 's nachts en 's morgens van zo'n 10 graden noemen ze hier al winter) dus het wordt weer tijd om te denken aan de aanschaf van truien, broeken en jassen. Het goedkoopst is het om naar Mai Sai te reizen, een grensplaats met Myanmar waar het veel goedkoper is dan hier in Chiang Mai. Daar komt veel kleding direct uit China. Veel kinderen hebben geen of slechts 1 trui/jasje en broek. Afgelopen week zijn we op groenten strooptocht geweest. Er waren geen groenten meer dus wordt er gekeken waar je die het goedkoopst kan inkopen. Ik kwam een vader tegen die vertelde dat hij in zijn dorp nog kool had. We spraken af dat we die de volgende dag 's middags zouden komen ophalen. Met een aantal kinderen achter in de auto gingen we op weg. Een mooie rit, dat in ieder geval. Aangekomen bij het huis van die vader bleek hij er niet te zijn. Zijn zoon wist wel waar het land was en opa (ik neem althans aan dat die het was) vertelde dat er nog kool op het land (berghelling) stond. Messen en manden mee en op naar de kool. Voor de kinderen was het geen enkel probleem om even te werken. Je ziet dat ze gewend zijn om mee te helpen. De meesten kwamen ook uit een van de meest arme dorpen. Ook plukten zij meteen een heleboel kruiden waar ik nog nooit van gehoord en gezien had. Wat dat betreft zijn ze toch een stuk verder dan wij (ik)
Het klinkt een beetje raar gezien de tekst over de naderende winter maar toch denk ik aan de aankoop van ventilatoren. In januari stijgt de temperatuur vrij snel en wordt het bloedheet in de slaapvertrekken. Wanneer we deze vertrekken voorzien van ventilatoren is het redelijk uit te houden. Daarnaast verbetert ook de luchtcirculatie en dat is dikwijls hard nodig wanneer zoveel kinderen in een zaal slapen. Ik denk dat een ventilator zo'n 20 euro (omgerekend dan) kost en we hebben er ongeveer 10 nodig.
Tot slot wil ik iedereen bedanken die ons de laatste tijd heeft gesteund en gesponsord. Hartelijk dank, Joop Rieff

De staatsgreep

U zult ongetwijfeld gehoord hebben dat op 19 september jl. in Thailand een staatsgreep heeft plaatsgevonden. Gelukkig zonder bloedvergieten. De meeste Thaien reageren in de trant van het mag eigenlijk niet maar het is wel goed zo. De regering en de volksvertegenwoordiging waren al meer dan een jaar niet in staat het land behoorlijk te besturen en daarnaast waren er de geruchten over toenemende corruptie. De Koning, en die is hier een halve god, heeft de staatsgreep min of meer goedgekeurd dus iedereen heeft het geaccepteerd. De eerste weken zag je wat soldaten op belangrijke toegangswegen staan maar die zijn inmiddels allemaal weer in de kazerne. Mogelijk heeft ook de vele regen van de laatste dagen hier een beetje geholpen. Op dit moment is er weer een (tijdelijke) burger regering aan de macht onder leiding van een gerespecteerd oud generaal!! , met speciale bevoegdheden, die binnen een jaar opnieuw verkiezingen moet organiseren.

Rekeningnummer NL85INGB0004670204 e-mail hilltribeschildren@outlook.com
De Stichting is door de Belastingdienst aangemerkt als Algemeen Nut Beogende Instelling(ANBI)